Proces tworzenia witraży
Mimo specyficznej nazwy, witraż jest jedną z technik malarstwa, która była i jest równie popularna, co dawniej. Nazwała vitrage oznacza szklenie, a popularność w przeciwności do innych technik, zyskała już w starożytności, lecz jej rozkwit przypadł na okres średniowieczny. Zaczęto wówczas ozdabiać otwory w kościołach i katedrach, barwnymi witrażami, które ubarwiały architekturę budynku. Wielu zastanawia się, jak tak naprawdę dochodzi do stworzenia takiego odbicia. Jak się okazuje, polega to na łączeniu ze sobą kolorowych, szklanych płytek. Łączenie ich następowało dzięki ołowianym ramkom, które przetrzymywały części w spójnej całości. Żeby otrzymać kolorowe szkło, artyści musieli przed rozpoczęciem pracy zabarwić szkło płynnymi metalami, takimi jak żelazo, czy miedź. Stanowiło to przyjemniejszy proces pracy, w porównaniu do dalszej- przycinania na poszczególne elementy, z których trzeba złożyć równą całość. Elementy cięto początkowo obcęgami, a czasem przestawiono się na diament. Na tym polegał dość złożony proces powstawania witrażu, pożądanego w architekturze.