Perspektywa malarska

Perspektywa malarska, to niezwykły sposób wywoływania wrażenia głębi przez wykorzystywanie pewnych właściwości samych barw. Barwy gorące, (czyli ciepłe) oraz ciemne sprawiają wrażenie występowania do przodu, a barwy chłodne i jasne sprawiają wrażenie cofania się w głąb. Każdy więc obraz, choćby namalowany zupełnie płasko, plama przy plamie, wrażliwym oczom ujawnia pewną głębię. Zupełnie nowy sposób budowania przestrzeni obrazu, który zastąpił w sztuce nowoczesnej dawna perspektywę linearną-system planów, biegnących równolegle względem siebie albo pod pewnymi kątami w głąb obrazu, dając wrażenie trzeciego wymiaru. Nie naśladował on jednak jak w wypadku perspektywy linearnej, przestrzeni rzeczywistej. Był to system znacznie bardziej skomplikowany niż dawny układ kulisowy, z którego jednakże wziął swój początek. Czasami artyści dla uzyskania wrażenia głębi posługiwali się metodą przesłaniania jednych form przez inne. Powstały w ten sposób tak zwane plany obrazu, ułożone w sposób dość skomplikowany, ale jednak czytelny. Doskonałym przykładem jest tutaj obraz George’a Braque „Gitara i klarnet”. W tej martwej naturze, artysta przedstawił w dużym uproszczeniu instrumenty muzyczne: klarnet i gitarę na szarej płaszczyźnie.