Hugo Kołłątaj
Kolejny poeta polski, który urodził się w roku 1750, a dokładniej pierwszego kwietnia. Pochodził z miejscowości o nazwie Dederkałki Wielkie na Wołyniu. Wywodził się z dość ubogiej rodziny szlacheckiej. Zaczął edukacje w szkole w Pińczowie Pińczowie następnie w Krakowie, gdzie uzyskał doktorat z filozofii w roku 1768. Postanowił spróbować swoich sił za granicami kraju i wyjeżdżał na studia do Wiednia, Neapolu i Rzymu. Lubił kierunki, które studiował a mianowicie prawo kanoniczne oraz teologię. Po powrocie do kraju nie potrafił znaleźć sobie miejsca, aż do momentu, kiedy rozpoczął działalność w Towarzystwie do Ksiąg Elementarnych. Wielki talent i sumienność Hugo Kołłątaja przyczyniły się do tego, że powierzono mu misje reformowania Akademii Krakowskiej. Swoje poglądy, co do reformacji przedstawił w dziełach pod tytułem: „Do Stanisława Małachowskiego” oraz „Prawo polityczne narodu polskiego”. Swoje główne dzieło wydał dopiero po upadku konstytucji trzeciego maja. Tworzył je razem z dwoma współautorami a mianowicie Ignacym Potockim oraz Franciszkiem Ksawerym Dmochowski. Nosiło ono tytuł „O ustanowieniu i upadku Konstytucji polskiej 3 maja 1791 r.”.