Wygnanie Adama i Ewy z Raju
Dzieło pod tytułem Wygnanie Adama i Ewy z raju namalował włoski malarz Masaccio a właściwie Tommaso di Ser Giovanni di Simone (urodzony dwudziestego pierwszego grudnia tysiąc czterysta pierwszego roku, zmarły w tysiąc czterysta dwudziestym ósmym roku. Jego malarstwo nie cechowało się detalami lecz ogólną formą i wrażeniem świetlnym. Fresk o tym tytule pochodzi z kościoła Santa Maria del Carmine we Florencji. Stworzony został około toku tysiąc czterysta dwudziestego siódmego. Malarz ten przedstawiał tematy biblijne jako prawdziwe ludzkie dramaty. Na tym dziele widzimy dwójkę ludzi w rozpaczy wygnanych z raju. Nad nimi leci różawy anioł z czarnym mieczem wskazujący im drogę którą mają odejść. Adam chowa twarz w rękach. Ewa ma twarz podniesioną do góry w rozpaczliwym grymasie, zakrywa swe ciało rękoma co daje początek wstydowi. Jej sylwetka jest nieco pulchna co przypomina już grecki model piękna. Kolory są dość płaskie i rozmyte. Twarz anioła ledwo widoczna. Zaś z bramy raju wylatują carne promienie.