Fowizm

Orzeszkowa wyraźnie nawiązuje do „Pana Tadeusz”, co sprawia, że mówi się o nadniemeńskiej epopei. W „Nad Niemnem” losy bohaterów są warunkowane przez ważne wydarzenia historyczne (np. owstanie styczniowe). Ogromną rolę, podobnie jak w eposie Mickiewicza, odgrywa przyroda, a jej opisy są bardzo barwne i plastyczne. Powieść opisuje realcje dwór – zaścianek, które nie są najlepsze. Obie grupy pozostają w sporze, który zostaje zakończony przez małżeństwo, będące szczęśliwym finałem kłótni. Orzeszkowa opisuje historię zaścianka i pokazuje szeroką panoramę społeczną, co zbliża jej powieść do cech epopei. Powtarzalność wątków widoczna na przykładzie wątków miłosnych. Jan i Cecylia, protoplaści rodu Bohatyrowiczów nie mieli łatwej drogi do bycia razem, dzieliła ich różnica klasowa, związek był mezaliansem. Mimo to zdecydowali się być razem. Przez długi czas mieszkali w puszczy i mieli wiele dzieci. Dopiero po spotkaniu z królem stali się szlachcicami. Wątek miłości i mezaliansu pojawia się także w historii Anzelma i Marty, ta miłość jest jednak niespełniona, Marta nie zdecydowała się wyjść za Anzlema z obawy przed ciężką pracą i hańbą. Powtarzalnośc wątków zamyka historia Janka i Justyny, co zapowiada szczęśliwe życie.