Fowizm

Do pierwszych współczesnych polskich reżyserów należą: Juliusz Osterwa oraz Leon Schiller. Byli przyjaciółmi ze szkolnej ławki, ale różnili się bardzo postawą reżyserską. Juliusz Osterwa został wcześnie osierocony i rodzina Schillera wzięła go pod swoją opiekę. Jego kariera teatralna rozpoczęła się grą aktorską, zyskując dużą popularność. Jego debiut reżyserski odbył się w 1906r. W kilka lat po I wojnie światowej założył pierwsze w Polsce laboratorium teatralne-Redutę. Osterwa skupiał się głownie na grze aktora. Poświęcał dużo pracy na interpretację tekstu, walczył ze stereotypami.
Leon Schiller prezentuje odmienny styl reżyserski. Założył w 1924r. Teatr im. W. Bogusławskiego, jeszcze podczas istnienia Reduty, który przetrwał dwa lata. Jego twórczość teatralna miała być skierowana dla mas, a przemawiająca za pomocą muzyki i obrazu. Jednak z powodu wielu elementów nowatorskich, sztuki często były mało zrozumiałe. Jego spektakle charakteryzowały się dużą widowiskowością oraz bardzo osobistą interpretacją tekstu. Założył w 1933r. pierwszy w Polsce wydział reżyserii w Warszawskim Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej.