Symbol romantyzmu
Symbolem romantyzmu i niemieckiej literatury stał się czarny kot, który oznaczał tęsknotę i miłość i dążenie do nieskończoności. Obok Goethego, prekursora niemieckiego romantyzmu, znani byli także Wilhelm Wackenroder, Friedrich Schlegel czy Heinrich Heine. Do tej pory symbole romantyzmu wykorzystywane są w malarstwie i literaturze.
We Francji romantyczni bohaterowie początkowo byli indywidualistami, którzy gardzili wszelkim tłumem, a także życiem. Najlepszym sposobem na ukojenie duszy była samotność i głęboka, skomplikowana miłość. Nie potrafił jednak walczyć o swoje ideały, miał bierną postawę. Po 1830 roku, charakter bohatera romantycznego uległ przemianie. Poświęcał więcej uwagi społecznym uwarunkowaniom, a także zaczął przyjmować aktywną postawę, walcząc o wyzwolenie.
Polski romantyzm był nasączony patriotyzmem, walką o ojczyzną, przy czym każdy artysta miał inną wizję wyzwolenia i odzyskania wolności. W tym okresie najbardziej znanymi artystami byli Adam Mickiewicz oraz Juliusz Słowacki. Stworzyli wiele dzieł, które miały porwać serca rodaków i nawoływać ich do walki.