Fowizm

Spektakl teatralny to nie tylko gra aktorów, którzy są najbardziej dostrzegalni w przedstawieniu, ale również reżyser, którego osoby nie widać. On czuwa nad całokształtem sztuki, spójną całością, grą aktorów, muzyką. Jednym z pierwszych, polskich reżyserów teatralnych był Wojciech Bogusławski. Został dyrektorem Teatru Narodowego w Warszawie, a zarazem spełniał się jednocześnie jako aktor i dramatopisarz. Nadał swoim przedstawieniom charakterystyczny styl. Często wtrącał elementy egzotyczne, charakteryzujące się barwnością, które przepełnione były melodyjnymi piosenkami.
Był twórcą teatru dla mas. Tworzył zrozumiałe sztuki i stosował skromne środki artystyczne, chociaż ze względu na czas jego twórczości, spektakle zawierały ukryte podteksty polityczne. Jego sztuki były lubiane za dynamikę życia i czar. Największe dzieło Bogusławskiego to „Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale”.