Progresywne supergrupy

OSI – „Office of Strategic Influence” (2003). Na potrzeby tej płyty swoje siły połączyła cała czołówka progresywnego grania, z muzykami Fates Warning, Dream Theater i Porcupine Tree na czele. Kluczem do sukcesu (album został uznany za jedno z najlepszych progresywnych wydawnictw ostatnich dwudziestu lat) okazał się nowy muzyczny pomysł, łączący ciężkie, progmetalowe dźwięki z bogatymi aranżacjami mistrza elektroniki – Kevina Moore’a. Gordian Knot „Gordian Knot” (1998).Sean Malone, lider death metalowej formacji Cynic, skupił wokół siebie najlepszych instrumentalistów, w tym Treya Gunna z King Crimson i Johna Myunga z Dream Theater. Efektem jest instrumentalna płyta pełna niesamowitych gitarowych popisów, utrzymanych w ryzach klimatycznych, pulsujących rytmów, kojarzących się przede wszystkim z „Discipline” King Crimson. Proto-Kaw – „Before Became After” (2004). Znany z Kansas Kerry Livgren i jego koledzy sprzed 35 lat. Proto-Kaw to zespół, który nigdy nie nagrał płyty. Dziś dziadki (wśród nich trener piłki nożnej i telewizyjny technik) pokazują młodzieży jak grać, łącząc klimat dawnych lat ze świeżością, jaką nie mogą się pochwalić nawet znacznie młodsze zespoły. Znajomość obowiązkowa.