Fowizm

Od kiedy człowiek wynalazł pismo, starał się utrwalić możliwie jak najwięcej szczegółów z otaczającego go świata. Spisywał wydarzenia, wojny, opisywał budowle, wynalazki. Chciał aby jak najwięcej śladów zostało po nim dla potomnych. Tym samym wiedza, którą dawniej przekazywano ustnie, została zachowana i w dużej części mamy do  niej wgląd. Na początku dostęp do glinianych tabliczek, papirusów i ksiąg mieli nieliczni, przede wszystkim uczeni i kapłani. Zwykłych zjadaczy chleba nie interesowały rzędy literek, liczyło się dla nich zapewnienie godziwego bytu rodzinie. Ręcznie przepisywane księgi w klasztorach były unikatowe i każdy egzeplarz traktowano z czcią. Wielu ustępów uczono się na pamięć, ponieważ nie było ich na tyle, by każdy mógł swobodnie do nich sięgać. Z czasem wynaleziono druk i przetłumaczono, który zaczął się upowszechniać w językach narodowych. Nadal jednak książki były bardzo drogie. W miarę postępu unowocześniano produkcję książek i do dziś są one głównym źródełem wiedzy o świecie, człowieku, historii. Podstawowe umiejętności, jakie nabytwa każdy młody obywatel naszej planety to właśnie pisanie i czytanie.

Jest to potrzebne codziennie i znacznie ułatwia funkcjonowanie. Pomimo tego sięganie do książek dla przyjemności jest coraz mniej popularne. Częściej są one złem koniecznym i zarówno przez dzieci, jak i dorosłych traktowane są jako kara. W dobie komputeryzacji sławę zdobywają teksty książek opublikowane w internecie oraz elektroniczne czytniki. Kiedy człowiek czyta z monitora lub małego ekraniku nie odczuwa już takiego dyskomfortu, poznawana książka nie ciąży mu jak prawdziwa, bo jest unowocześniona. Poza tym czytanie w internecie odbywa się mniej bezboleśnie, niektórzy sądzą, że takie książki są bardziej dostępne. Można się z nimi zapozanć bez wychodzenia z domu i zbędnego buszowania po półkach bibliotecznych. Rozleniwia to szczególnie młódych ludzi, którzy przyzwyczjają się do takiej wygody i kiedy nie mogą czegoś znaleźć w sieci uważają, że jest to wiedza tajemna i niedostępna.