Fowizm

Jednak manieryzm, mimo realności, jako malarstwo wydaje się sztuczne, trochę dziwne. Rezygnowali z ładu i harmonii na rzecz indywidualnego sposobu malowania i postrzegania świata. Opierali swe obrazy na symbolizmie treści oraz ekspresji i dynamiki przedstawianych scen. Zrezygnowano z kompozycji opierającej się na matematycznych figurach, natomiast wykorzystywano asymetryczne i silnie oddziaływujące układy. Starano się nie stosować perspektywy skupiającej wzrok na jednym punkcie, punkty ciężkości były porozrzucane nierównomiernie po całym obrazie, dzięki czemy ukazywane sceny zaskakiwały dynamiką i ożywieniem.

Bardzo często portretowane osoby miały wydłużone ciała, wyglądające naturalnie.
Znanymi artystami tamtego okresu, którzy wyznaczali nowe ścieżki, stosowali symboliczne przedstawianie treści są m.in. Jacopo Pontormo, Parmigianino czy Arcimboldo. Tworzyli obrazy, które wychodziły poza schematy.
Mimo że malarze łamali renesansowe reguły, nazwa manieryzm przeszła do historii jako nacechowana negatywnie. Kojarzy się ze sztucznością i udziwnieniem, choć artyści malujący w tym okresie nie mieli na pewno zamiaru w taki sposób przedstawiać świat.