Fowizm

Sztuka renesansu, mimo ogólnych założeń i trendów, w każdym regionie europejskim wykształciła podobne, aczkolwiek różniące się szczegółami style. Każdy był reprezentowany przez wybitnych malarzy, którzy cały czas kształtowali malarstwo renesansu. Jednym z najbardziej znanych ośrodków była Wenecja.
Malarstwo weneckie charakteryzowało się dużą wrażliwością kolorystyczną, a także ukazywaniem szlachetnych materiałów, które były czymś powszednim w Wenecji. Wpływ na sztukę miał także koloryt Orientu. Malarz wenecki z xvi wieku nie przywiązywał dużej wagi do dokładnego rysunku, skonstruowanego według obliczeń matematycznych, ale przede wszystkim warstwa malarska obraz. Szukali przede wszystkim wpływu barw, ich połączenia, a nie idealnego piękna antyku.

malarstwo weneckie – malarz wenecki z xvi wieku

To, co odróżnia malarstwo weneckie od innych to nasycone barwy czerwieni i błękitu, uchwycenie światła padającego na różnego rodzaju przedmioty. Zaczęli stosować technikę malarstwa olejnego, co zostało zapożyczone od Niderlandczyków. Farba olejna umożliwiała łatwiejsze rozprowadzanie po podłożu, wolniej schła, dzięki czemu malarze mogli uzyskiwać ciekawe efekty kolorystyczne. To co proponowała szkoła wenecka malarstwo w świecie sztuki z całą pewnością można uznać za bardzo ciekawe malarstwo.

sztuka wenecka – szkoła wenecka

Dużym zainteresowaniem cieszyły się obrazy przedstawiające alegorycznie idyllę arkadyjską, której motyw został zaczerpnięty z mitologii zarówno greckiej jak i rzymskiej, niewątpliwie taka sztuka wenecka jest bardzo ciekawa. W końcu malarze weneccy dostrzegli także piękno samych pejzaży, które przestały być tylko dodatkiem do portretu i to niewątpliwie była szkoła wenecka. Wenecjanie coraz bardziej kierowali się w stronę tematów świeckich, co było opowiedzeniem się przeciwko dominacji religii w malowanych obrazach.
Jednym z najpopularniejszych malarzy tamtego okresu i obszaru był Tycjan – Tiziano Vecellio. Stworzył on obraz, który stał się wzorem, ideałem kobiecego, leżącego aktu. „Wenus z Urbino” powstała w wielu wersjach, a mimo to stała się źródłem inspiracji dla malarzy tworzących w późniejszych epokach.

malarstwo wenecja

Na kartach historii malarstwa zapisał się także Giovanni Bellini, który w „Portrecie doży Leonarda Loredana” pokazał w pełni możliwości techniki olejnej. Imponująco namalował ciężką tkaninę, którą nosił mężczyzna pokazany na obrazie, to malarstwo wenecja miało swoją nazwę i wielu zwolenników.
Mimo wspólnych cech malarstwo weneckie potrafiło stworzyć własny styl, odcinając się od klasycznego piękna, bardziej skupiając się na sposobie przedstawiania.