Fowizm

Ten poeta urodził się w 1758 roku, a dokładnie szesnastego lutego. Poczęty został w miejscowości Skoki. Był pierworodnym snem Marcelego Niemcewicza i Jadwigi Suchodolskiej. Dwanaście lat po urodzeniu zaczął uczęszczać do szkoły rycerskiej. Nauka w tej szkole trwała osiem lat do 1778 roku. Po pewnym czasie otrzymał tytuł adiutanta księcia Adama Kazimierza Czartoryskiego. Dużo podróżował po krajach zagranicznych, dzięki temu i częstemu pobytowi w posiadłości Czartoryskich zdobył wielką kulturę umysłową. Jego pierwszym dziełem, dzięki, któremu zaistniał w świecie poezji był przekład francuskiego romansu pod tytułem „N. Bandota”. Julian Ursyn Niemcewicz był posłem inflandzkim na Sejm Wielki. Był uczestnikiem bitwy pod Maciejowicami, gdzie walczył wspólnie z Tadeuszem Kościuszką. Niestety po bitwie dostał się do niewoli, przetrzymywany był w niej dwa lata. W roku 1976 wydostał się na wolność. Później zalazł żonę w Ameryce. Dopiero w 1806 roku powrócił do kraju. W niedługim czasie stał się dyrektorem teatru. Stał się wpływowym człowiekiem, ponadto posiadał tytuł prezesa Towarzystwa Przyjaciół Nauk, oraz przewodniczącego Działu Nauk. Zmarł w roku 1841.