Fowizm

Jerzy Nowosielski, artysta światowej sławy, nietuzinkowy, nowoczesny, przyjaciel i niemal rówieśnik Marii Jeremy i Tadeusza Kantora, prezentuje malarstwo o niezwykłej urodzie i powadze. Ten artysta związany z religią prawosławną, już we wczesnej młodości uległ fascynacji malarstwem cerkiewnym, czyli powszechnie znaną ikoną. I różnorodną tematykę. Poszczególne składniki jego obrazów, to znaczy przedmioty, postacie, elementy pejzażu, szlachetnie uproszczone i wyróżnione kolorem, a często obwiedzione delikatną kreską konturu, wiążą się silnie z płaszczyznami płótna, a wrażenie przestrzeni nadaje im nie tradycyjny światłocień, lecz lekkie rozjaśnienia koloru. Rozległym polem twórczości malarza są polichromie w świątyniach katolickich i prawosławnych ze scenami ze Starego i Nowego Testamentu. Nowosielski w swoich ikonach prezentuje frontalny układ postaci, gest, rysunek oblicza są przywołaniem w kościele katolickim malarstwa cerkiewnych ikon. Do jego arcydzieł możemy zaliczyć malowidła w kościele Świętego Ducha w Tychach, w kościele w Wesołej pod Warszawą, w kościele Podniesienia Krzyża Świętego w Warszawie oraz w cerkwiach w Hajnówce i w Lourdes we Francji. Jerzy Nowosielski prezentuje piękne, uporządkowane elementy, wspomaga się przede wszystkim zaledwie trzema z ciepłej gamy kolorów: czerwienią, bielą i żółcią.