Fowizm

Od momentu, kiedy został wynaleziony druk w XVI wieku przez znanego wszystkim Gotenberga, pisanie i czytanie stało się elementem coraz powszechniejszym. Jednak nie każdy mógł sobie pozwolić na ten przywilej. Sztuka pisania i czytania została poświęcona głównie duchownym, którzy zajmowali się ręcznym przepisywaniem. Oprócz tej warstwy społecznej, nieliczną była arystokracja. To oni mogli sobie pozwolić na edukację na remonomowanych uniwersytetatach. W czasach średniowiecza edukaccja nie była jeszcze za bardzo rozpowszechniona. Umiejętność czytania i pisania była zjawiskiem rzadkim i tylko nieliczni mogli sobie pozwolić na rozwój w tym kierunku. Jednak większość społeczeństwa tworzyli chłopi, którzy jak nietrudno się domyślić pracowali ciężko na roli. Było to zajęcie przekazywane z pokolenia na pokolenia i bardzo ciężko dochodziło do awansu społecznego.

Z takiej racji, że sytuacja tak wyglądała a społeczeństwo było ukształtowane w scharakteryzowany powyżej sposób, niestety niewiele osób potrafiło czytać i pisać. Z czasem nastąpił postęp naukowy i coraz więcej osób dążyło do tego, by te umiejętności nabyć. Od średniej szlachty, do szlachty wyżej usytuowanej. Dla arystokracji oczywiste było to, że nie są stworzeni do ciężkiej pracy, ale do życia w ubóstwie korzystając przy tym z indywidualnego toku nauczania oraz z edukacji uniwersyteckiej. Nawet w okresie międzywojennym ciężko było o oficjalną edukację. Coraz więcej osób umiało czytać i pisać, ale musili się ukrywać by umiejętności te rozwijać. Tworzone były tzw. tajne komplety, miejsca, gdzie uczeni edukowali innych przy tym rozwijając siebie. Były to osoby niezwykle zdolne i ambitne. Na szczęście w dzisiejszych czasach, normalnym zjawiskiem jest to, że każdy poprawny człowiek jak najszybciej tę umiejętność chce nabyć i nabywać. Nawet się nad tym nie zastanawiamy, jakby życie wyglądało bez posiadania tej umiejętności. Bo przecież o rzeczach i sprawach oczywsitach rzadko się zastanawiamy.