Fowizm

Nitrocelulozowe filmy były podstawą dla wszystkich zapasów na początku filmu oraz były bardzo niebezpieczne i łatwopalne, stwarzając poważne zagrożenie dla osób nie przyzwyczajonych do ostrożności niezbędnej w ich obsłudze. Birt Acres był pierwszą amatorską próba podrobienia formatu, stworzoną w 1898 roku przez Birtac – naniesienie filmu do 17,5 mm szerokości. Na początku lat 20-tych ubiegłego wieku, kilka formatów skutecznie podzieliły amatorskie rynki w rozmiary od 35 mm – 28 mm, tj. (1,1, w) (1912), 9,5 mm (0,37 in) (1922), 16 mm (0,63 in) (1923), oraz Pathe obszarów wiejskich i bezpieczeństwo formatów 17,5 mm (1926). Format 16 mm firmy Eastman Kodak zdobył amatorskie rynki i jest nadał powszechnie używany obecnie format, głównie w Super 16 zmienności, która nadal jest bardzo popularna wśród profesjonalnych filmowców. Rozmiarze 16 mm został specjalnie wybrany do zapobiegania cięcia wzdłużnego, jak to nie było bardzo proste w stanie stworzyć z formatem 17,5 mm x 35 mm od naniesienia stanie w dwóch. To także był pierwszy duży format, który był dopuszczone jako niepalny dzięki dwu-oktanowej celulozzie (i później trój-oktanowej celulozie). Wszystko to zapoczątkowało podstawy bezpiecznego filmu.