Fowizm

W ten sposób chciał przybliżyć się do istoty widzenia, a mógł to uzyskać dzięki licznym eksperymentom, które przeprowadził. Inną artystką malarstwa konkretnego została Bridget Riley, która szukała dynamiki w statyczności obrazu. Odkryła, analizując dzieła wielkich malarzy, jak silne wrażenia mogą wywrzeć brwy ze sobą harmonizujące oraz kontrastujące. Stosując matematyczne wyliczenia, doprowadziła obraz do sprawiania wrażenia wprowadzonego w drgania, tworzącego efekty rotacyjne. Uzyskaniem podobnych wrażeń zajmował się także Moholy-Nagy.

Jednak w przeciwieństwie do malarzy op-artu on jeszcze stosował linie perspektywiczne.
Innym stylem, który powstał na podstawie wykorzystania zestawień kolorystycznych, był funkcjonalizm. Najsłynniejszym artystą tego nurtu został Josef Albers ze Stanów Zjednoczonych. Poszukiwał on wpływu poszczególnych kolorów na siebie. W ten sposób powstały niezliczone wersje tego samego obrazu „Homage to the Square”.
Tworzyły się co rusz nowe podgatunki malarstwa konkretnego poszukującego wrażeń kolorystycznych, a nie przesłań alegorycznych i symbolicznych, co było zupełnym odejściem od tradycyjnego podejścia do sztuki.