Fowizm

Utrwalał np. nerwową atmosferę panującą na dworcu, gdy ludzie wsiadali i wysiadali z przedziałów. Zamierzone efekty próbował uzyskiwać za pomocą szkicowej metody malowania – szybkimi pociągnięciami pędzla i kontrastowymi barwami.
Jednak największą miłością malarza był malarstwo pejzażowe, większość jego obrazów poświęcone jest tej tematyce. Nie chodziło mu o uchwycenie piękna odkrytego w widzianym widoku, a raczej zarejestrowaniu czysto wizualnego momentu.
Od 1890 roku Monet malował cykle obrazów przedstawiające ten sam motyw np. o różnych porach dnia. W ten sposób badał wpływ światła na oglądany pejzaż. Znanym cyklem, który stworzył była „Katedra w Rouen”. Malował tylko po kilka minut dziennie, przez co stworzył 20 różnych spojrzeń na ten sam widok. Przy dłuższym oglądaniu można dostrzec niepowtarzalny nastrój, jaki stworzył artysta na tych obrazach.
Okres przed śmiercią poświęcił tworzeniu innego cyklu poświęconemu nenufarom – kwiatom wodnym. Łącznie namalował ok. 236 obrazów, które przedstawiały owe rośliny. Monet widział w tych kompozycjach fantastyczną grę światła i barw, co wydało mu się godne zarejestrowania i odtworzenia na płótnie.