Barokowy klasycyzm – co to jest klasycyzm – definicja klasycyzmu

Nie wszystkim artystom odpowiadał nowy styl – barok. Niektórzy dostrzegali w nim zbytni przepych, brakowało im klasycznej kompozycji, która była tak popularna w renesansie. Dlatego też niektórzy skierowali się do nowego nurtu – klasycyzmu barokowego – zapewne zadaj sobie wiele osób pytanie – co to jest klasycyzm?

cechy klasycyzmu – definicja klasycyzmu i klasycyzm co to jest?

Powstał on równolegle do iluzjonizmu oraz skromnego monumentalizmu, które także posiadały wielu zwolenników. Był to styl nacechowany przejrzystością i surowością, przypominające renesansowe dzieła i to były główne cechy klasycyzmu. Głównie rozwijał się we Francji, a jego przedstawicielami byli Nicolas Poussin i Claude Lorrain, to najbardziej znani klasycyzm przedstawiciele.

przedstawiciele klasycyzmu

Wymienieni artyści sporo czasu spędzili we Włoszech, gdzie mieli styczność ze stylem poprzedniej epoki. W ten sposób chcieli odnaleźć moralny i duchowy ideał, które później mogliby odzwierciedlić w swoich dziełach. Chociaż król pragnął, by Poussin tworzył na jego dworze, artyście nie odpowiadał przepych, monumentalizm i gloryfikacja potęgi władzy. Interesowała go mitologia antyczna, filozofia oraz malarstwo renesansu to klasycyzm definicja.

Połączył realność z symboliką, tak podobną do wielkich malarzy baroku – Rubensa i Velazqueza. Innym ważnym i genialnym malarzem romantyzmu był Eugene Delacroix, który przez całą swoją twórczość był pod wrażaniem wielkich dzieł Gericaulta. Tworzył on obrazy o lśniącym kolorycie i tak dynamicznej kompozycji, żę poruszały umysły ówczesnej społeczności francuskiej. Dla Delacroix nie były ważne linie i kontury, przez co stał się zagorzałym przeciwnikiem klasycyzmu.

 

Malarz był wyśmienitym obserwatorem natury będącej dla niego inspiracją. Fascynowało go także ostre światło Wschodu. Rozwinął własną teorię barw, u której podstaw leżało stwierdzenie, że „ciało ma swoją prawdziwą barwę tylko na wolnym powietrzu”.
Romantyzm, nie tylko we Francji był odejściem od schematów i zamykania wszystkiego w idealnych kształtach klasycyzm definicja. Malarze próbowali uchwycić świat za pomocą duszy i uczuć. Ich obrazy pełne są pasji i dramaturgii. Człowiek oglądając obrazy z tamtego okresu jest pod wrażeniem ekspresji, jaką potrafili wyrazić w gęstwinie kształtów i postaci przedstawionych na płótnie.

klasycyzm historia sztuki

Tematyka religijna w sztuce praktycznie zaniknęła. Pojawiły się za to takie tematy jak historia i mieszczański punkt widzenia. Coraz więcej dzieł stało się dostępnymi publicznie, w tym czasie także (po rewolucji francuskiej) powstało pierwsze na świecie muzeum sztuki – Luwr.

Artyści nie sięgali już do wąskiego i wybranego kanonu tematów, bardziej skupiali się na własnej wizji i kształtowaniu własnego punktu widzenia danych aktualnych wydarzeń. Za przykład może posłużyć obraz „Przysięga Horacjuszy”, gdzie tematyka tej sceny historycznej ściśle wiązała się ze klasycyzm historia sztuki zbliżającą rewolucją francuską. Malarstwo klasycyzmu charakteryzowała jednak pewna sztuczność, mimo wspaniałego realizmu. Obrazy były chłodne i oszczędne ze statycznymi kompozycjami. Brakowało także światłocienia, który przecież był tak szlifowany przez artystów poprzednich epok.

Klasycyzm obfitował znów postrzegania świata poprzez pryzmat realności, jednak bardziej związane to było z wydarzeniami, które miały zrewolucjonizować świat jak klasycyzm historia sztuki. Każda scena namalowana przez artystę była konfrontacją z rzeczywistością.

definicja baroku

Zagadnienia z polskiego na maturze to także tematy synkretyczne czyli takie, które mieszczą w sobie kilka różnych sfer kultury i sztuki. Polega to na tym, że do zrealizowania jakiegoś tematu musimy wykorzystać nie tylko teksty literackie, ale również przykłady filmowe, reklamy czy muzykę oraz malarstwo albo rzeźbę. Takie tematy są niezwykle interesujące, ale wymagają od nas sporej wiedzy w dwóch zakresach nie tylko jeśli chodzi o zagadnienia z polskiego, czysto literackie to definicja baroku. Jeśli wybierzemy taki temat trzeba koniecznie doszkolić się w zakresie filmu, muzyki czy plastyki, żeby wszystko dobrze dopracować. Powiązanie kilku sztuk stwarza wiele możliwości, które pozwalają na działanie naszej kreatywności i twórczego myślenia. Niestety wymagają od nas większego przygotowania merytorycznego i nie są polecane uczniom słabszym, bo mogą ich tylko jeszcze bardziej pogrążyć niż uratować. Wydaje się, że najważniejszy w tym wypadku okazuje się dobry wybór tematu.

Cechą malarstwa średniowiecznego był kult Boga i świętych, to właśnie oni najczęściej pojawiali się na malowidłach ściennych lub obrazach. Okres ten wyróżnia się prostotą formy, w obrazach brakuje też perspektywy. Co bardzo istotne malarstwo było sztuką uprawianą na początku przez mnichów, to oni wykonywali obrazy oraz ikony. Znali oni bardzo dokładnie postaci wszystkich świętych, dlatego też mogli je przedstawiać z ogromną precyzją. Sztuka średniowieczna jest bardzo specyficzna, ponieważ skłania się bardziej do harmonii i prostoty nie brakuje w niej jednak ogromnego bogactwa materiałów i barw jako definicja baroku. Sądzono, że używając najlepszych materiałów do produkcji obrazów tym samym składa się hołd samemu Bogu. Sztuka średniowieczna stanowiła bardzo ważny aspekt również poznawczy dla ludzi, większość z nich nie umiało czytać, tylko dzięki malowidłom ściennym mogli poznawać przypowieści biblijne. Wiele z malowideł tych zachowało się po dziś dzień i stanowią bardzo cenny zabytek kulturowy.

klasycyzm w sztuce

Cechą malarstwa abstrakcyjnego jest przedstawianie otoczenia w sposób nierealny oraz całkiem swobodny, zabawny. Za twórcę malarstwa abstrakcyjnego uważa się rosyjskiego malarza Wassilijego Kandinskiego, to on jako pierwszy odszedł od sztywnych kanonów sztuki na rzecz swobody i wyobraźni, taki był klasycyzm w sztuce. Pierwszym dziełem, jakie powstało z rąk tego wielkiego mistrza był obraz „Pierwsza abstrakcja”. Dzieło jest pozbawione realizmu, dominują w nim kolory i luźne barok definicja i główne nurty baroku pociągnięcia pędzlem. Malarz nie tylko stworzył nowy nurt w sztuce, ale też spowodował, że inni artyści poszli jego śladem. U każdego z nich przejście do abstrakcji następowało jednak inaczej. Mondrian oscylował bardziej wokół formy z kolei Malewicz dotarł do abstrakcji poprzez inny nurt, czyli kubizm. Artysta początkowo skupiał się na malowaniu krajobrazów z czasem jednak zaczęły się one przekształcać w bryły i figury geometryczne klasycyzm w sztuce. Malarstwo abstrakcyjne szybko znalazło sobie zwolenników i stało się początkiem wielu pod kierunków w sztuce.

barok definicja i główne nurty baroku

Malarstwo olejne jest najczęściej spotykaną techniką w dziedzinie sztuki. Jest to dość droga technika, ale posiada ogromne walory, czyli przede wszystkim daje artyście szerokie możliwości w samym tworzeniu oraz mieszaniu barw. Aby uzyskać ciekawe formy półprzezroczystości czy ciekawe faktury należy bardzo grubo nakładać farby. Technika grubej warstwy farby jest pomocna w późniejszym retuszowaniu barok definicja i główne nurty barok obrazu, artysta może dowolnie zmieniać jego wygląd oraz barwę. Malarstwo olejne jest dość prostą techniką, a sposoby malowania kreują sami artyści. Każdy obraz olejny składa się z kilku warstw, są nimi podkład, klej, zaprawa, szkic, farby i ostania warstwa, czyli werniks. Istotną sprawą w malarstwie olejnym jest przygotowanie podkładu, czyli podobrazia, ponieważ to właśnie od tej czynności zależy trwałość naszego dzieła. Podkłady takie można kupić już gotowe, czyli zagruntowane lub przygotować własnoręcznie, aby mieć pewność, że sprostają naszym wymaganiom i będą odpowiednie do malowania.

Malarstwo sztalugowe jest typowym malarstwem artystycznym. Malarstwo nie tylko pozwala zaspokoić potrzeby estetyczne, ale też utrwalić otoczenie i ludzi. Obrazy są niewątpliwie udokumentowaniem minionych czasów dla potomności. Początkowo malarstwo było wykonywane na ścianach z czasem jednak ewoluowało i obecnie stanowi bardzo szeroką gałąź artystyczną. Pierwsze sztalugi miały być gadżetem ułatwiającym artyście wykonywanie jego pracy. Z czasem dopasowano je również do plenerowego malarstwa. Wszystkie obrazy, jakie powstały przy pomocy tego sprzętu nazywano malarstwem sztalugowym. Pomimo wciąż zmieniających się farb sztalugi są bardzo popularne. Można na nich malować za równo farbami olejnymi, jak i akwarelami. Sztalugi są bardzo stabilne i dają artyście wiele możliwości, dzięki nim może wykonywać swoją pracę nawet poza pracownią. Poza utrzymywaniem płótna w jednym położeniu sztalugi pomocne są też w składowaniu farb. Wśród sztalug wyróżniamy: plenerowe, trój nożne, które są bardzo lekkie i wygodne oraz sztalugi studyjne wykorzystywane do malowania dużych formatów obrazów.

artyści klasycyzmu – przedstawiciele baroku

Okres renesansu był bardzo ważny dla sztuki to właśnie w tym czasie tworzyło wielu malarzy. Malarstwo początkowo opierało się na sztywnych kanonach jednak z czasem sztywne schematy zostały odrzucone na rzecz perspektywy, tacy byli artyści klasycyzmu. Początkowo artysta posługiwał się rysunkiem i właśnie na jego podstawie tworzył przedstawiciele sztuki baroku dalszą część projektu. Oprócz zmiany stylu w malarstwie wprowadzono też pewne udogodnienia w zakresie samej techniki malowania, wprowadzono farby olejne i zaczęto stosować płótna, tak malowali przedstawiciele baroku. Podstawowym zagadnieniem, jakie było poruszane w okresie renesansu w malarstwie był człowiek i to, co go dotyczy. Wszystkie elementy pojawiające się na płótnie odznaczały się ogromnym realizmem również sama postać człowieka artyści klasycyzmu była bardziej żywsza i dynamiczna niż do tej pory. Ważnym elementem dla techniki było również używanie świtało cienia. Technika ta polegała na zacieraniu konturów malowanej postaci oraz delikatnym przenikaniu światła oraz cienia, technikę ta znakomicie opanował Leonardo da Vinci.

klasycyzm na świecie

Surrealizm jest jednym z kierunków sztuki, powstał w 1924 roku. Surrealizm zastępczo określany był również nadrealizmem, wiązało się to założeniami surrealizmu. Artyści buntowali się przeciwko sztywnym kanonom w sztuce, oponowali przedstawiciele baroku za swobodą i brakiem zahamowań. Ich bunt dotyczył przede wszystkim porządku. Celem nadrzędnym artystów z okresu surrealizmu było prowokowanie i burzenie spokoju. Surrealiści odrzucali takie kierunki jak realizm, racjonalizm i klasycyzm.

Ich zasadniczym celem było tworzenie sztuki absurdalnej, w której brakuje jakichkolwiek logik. Surrealiści w swym postępowaniu oraz twórczości interesowali się możliwościami ludzkiego umysłu, to on wzbudzał przedstawiciele sztuki baroku ich ciekawość. Chcąc go poznać często tworzyli prace, które powiązane były z własnymi odczuciami czy nawet snami, przedstawiciele baroku taki mieli sposób działania. Bardzo szybko okres, w którym kształtował się nurt surrealizmu nazwano epoką snów. Surrealizm odbiegał od wcześniejszych kanonów sztuki, dlatego też budził bardzo mieszane uczucia.