Fowizm

Holandia w XVII wieku, w czasie gdy wiele państw europejskich odnosiła skutki wojny trzydziestoletniej, stała się państwem bogatym. Jako że północne prowincje uniezależniły się od katolickiej Hiszpanii, w malarstwie niderlandzkim zanikała tematyka religijna.

malarstwo holenderskie barok

Rembrandt, jeden z największych malarzy Holandii, mimo że malował tematy biblijne, ukazywał je w nowy sposób, w innym świetle. Nie były to obrazy pełne uwielbienia ukazujące Marię, za to często odbiegały od standardowego rozumienia tekstów biblijnych. Do ulubionych tematów ówczesnego okresu w Holandii należały sceny z życia codziennego, powstawało pismo barokowe. Na obrazy mogła już sobie pozwolić nie tylko szlachta, ale także kupcy – bogate mieszczaństwo. Z powodu dużego zapotrzebowania zaczęto zakładać warsztaty artystyczne. W Holandii pojawiły się pierwsze objawy kultury masowej. W warsztatach tworzono wszystko, co mogło przynieść pieniądze, na co był popyt. Popularne było także malarstwo portretowe, zaspakajało to pychę kupców, rajców, uczonych oraz członków cechów.