Fowizm

Ten poeta polski urodził się w roku 1755 w mieście Pile. Był dobrze urodzonym chłopcem, bo pochodził z rodziny mieszczańskiej. Był synem burmistrza Piły. Pokierował się w stronę stanu duchownego, szukając możliwości rozwinięcia kariery naukowej i literackiej. Rozpoczął seminarium duchowne w Poznaniu. Po zakończeniu edukacji w seminarium postanowił spróbować sił za granicą. W tym celu udał się do Francji, a następnie do Niemiec. Po zakończeniu edukacji postanowił powrócić do kraju. Znalazł zajęcie jako wychowawca synów mecenasa Andrzeja Zamoyskiego. W trakcie pobytu w jego domu, zaczął się interesować kwestią polskiej sceny politycznej. Na tej podstawie napisał dzieło pod tytułem „Uwagi nad życiem Jana Zamoyskiego”. Był ważną osobą podczas sejmu czteroletniego. Gdy nastały czasy insurekcji kościuszkowskiej wyjechał poza granice kraju. W okolicach wieku dziewiętnastego założył fundację pod nazwą „Towarzystwo Hrubieszowskie”. Największym dziełem, które powstało podczas jego życia sam Staszic uważał „Ród ludzki”. Między innymi zajmował się również tłumaczeniem, jednym z dzieł, które przełożył własnoręcznie była „Iliada” Homera. Zmarł w 1826 roku w Warszawie.