Fowizm

Co jakiś czas, w różnych epokach, wiekach, powracano do najbardziej inspirującego okresu w dziejach cywilizacji, a mianowicie do starożytności. Kiedy po baroku znów powrócono do stawiania rozumu ludzkiego na najwyższym miejscu, artyści na nowo odkrywali styl antyku. Dlatego też kierunek, który on reprezentowali nazwano klasycyzmem.
Kiedy w połowie XVIII wieku odnaleziono pozostałości Troi i Herkulanom, tematyka rzymskiego i greckiego antyku znów powróciła do dzieł wielkich malarzy. Zaczęto potępiać dokonania sztuki barokowej, oszczędzając artystów, którzy nie kochali nowego stylu jak Poussina. Mimo że czerpali wzorce z renesansu i starożytności, sceny, które przedstawiali malarze klasycyzmu są gorzej odbierane niż lekkie dzieła z okresu rokoka. Jednak w ten sposób malarze przygotowali grunt na nadejście nowej epoki, która nastąpiła po rewolucji francuskiej. Wzorce antyku wykorzystywali do przedstawienia współczesnego myślenia i aktualnych poglądów ogólnoświatowych. W klasycyzmie pojawiły się po raz pierwszy cenzura w historii i rozwoju. Wiara chrześcijańska utraciła dawną moc oraz oddziaływanie na społeczeństwo i artystów.